Istnieje wiele różnych rodzajów rolnictwa. Należą do nich: rolnictwo intensywne, rolnictwo na własne potrzeby i uprawa zmianowa. Te metody rolnictwa są stosowane na całym świecie. Rolnictwo nietowarowe to rodzaj rolnictwa, w którym rolnicy nie posiadają dużej ilości ziemi. Z drugiej strony, rolnictwo intensywne jest rodzajem rolnictwa, w którym mały obszar jest wykorzystywany do uprawy wielu różnych rodzajów roślin.
Różne rodzaje rolnictwa
Stosowanie nawozów, pestycydów i innych rolniczych środków chemicznych ma negatywny wpływ na nasze środowisko. Zubożają one gleby, zwiększają zanieczyszczenie powietrza i wpływają na różnorodność biologiczną planety. Praktyki rolnicze zmieniają również sposób, w jaki Ziemia absorbuje światło słoneczne i odbija ciepło. Może to prowadzić do powstawania gazów cieplarnianych i zmian klimatycznych.
Rolnictwo komercyjne obejmuje hodowlę roślin na dużą skalę i koncentruje się na ich eksporcie. Ten sposób gospodarowania występuje zazwyczaj w regionach suchych lub na obszarach, które nie otrzymują odpowiednich opadów. Wymaga dużego kapitału, ulepszonych maszyn i urządzeń nawadniających. Niektóre z uprawianych komercyjnie roślin to kukurydza, bawełna i trzcina cukrowa.
Rolnictwo niskotowarowe jest natomiast uprawiane w krajach słabiej rozwiniętych. Zdecydowana większość ludzi w tych miejscach uprawia i produkuje żywność, aby się wyżywić. I odwrotnie, w Ameryce Północnej mniej niż 5 procent populacji to rolnicy. Jednak ci rolnicy mogą uprawiać wystarczająco dużo żywności, aby wyżywić całą populację.
Rolnictwo na własne potrzeby jest najstarszą i najmniej wydajną metodą rolnictwa. Ta metoda rolnictwa opiera się na minimalnej pracy na akr. Jest ona często praktykowana przez drobnych rolników lub przez ludzi, którzy potrzebują uzupełnić swoje dochody. Chociaż ta metoda uprawy zwiększa wydajność z akra, jest szkodliwa dla żyzności gleby. Niektórzy ludzie zajmują się rolnictwem na terenach suchych. Ten rodzaj rolnictwa jest powszechny w suchszych częściach Indii, takich jak Radżastan i Ghaty Wschodnie. Jest ono również mniej intensywne niż rolnictwo intensywne i nie wymaga tak dużo wody.
Systemy rolnicze wykazują dużą różnorodność. W związku z tym opracowano różne schematy klasyfikacyjne do badania poszczególnych typów rolnictwa. Schemat klasyfikacyjny przedstawiony przez Fresco i Westphala zapewnia ekologiczną typologię systemów rolniczych. System ten różni się od zaproponowanego przez Fresco i Westphala, ponieważ jest zorientowany na perspektywę gospodarstwa rolnego. W Azji klasyfikacja ta opiera się na sześciu podstawowych typach gospodarstw.
Klasyfikacja
Istnieje kilka klasyfikacji systemów rolniczych. Pierwszym typem jest całe rolnictwo, które jest poziomem porządkowym 16. Kolejnym poziomem klasyfikacji jest regionalny lub krajowy sektor rolniczy, który zawiera kilka podsystemów. Podsystemy te obejmują kredyt rolniczy, edukację, badania, produkcję i transport. W tym systemie każdy podsystem reprezentuje odrębny Poziom Zamówienia.
Istnieje również kilka poddziałów rolnictwa. Jednym z takich podziałów jest model von Thunena, który przedstawia działalność rolniczą w koncentrycznych kręgach wokół miasta. Biały pierścień reprezentuje ogrodnictwo rynkowe i produkcję świeżego mleka. Obie te uprawy łatwo się psują, więc model ten został opracowany przed wprowadzeniem chłodnictwa. Producenci łatwo psujących się upraw mogą przebić na rynku uprawy niepsujące się, co czyni je bardziej opłacalnymi.
Kolejną klasyfikacją rolnictwa jest rolnictwo komercyjne, które często prowadzone jest na dużą skalę. Celem rolnictwa komercyjnego jest produkcja żywności na rynek światowy. Te gospodarstwa rzadko sprzedają bezpośrednio konsumentom, ale zamiast tego sprzedają swoje produkty firmom przetwórstwa spożywczego, które następnie przetwarzają je na produkty. Innymi słowy, rolnictwo komercyjne jest biznesem, a głównym celem tych rolników jest zysk.
Oprócz wykorzystania informacji przestrzenno-czasowej, klasyfikacja użytkowania gruntów może być również przeprowadzona przy użyciu metod statystycznej eksploracji danych. Tego typu algorytm może być zastosowany do obrazów o wysokiej rozdzielczości w celu określenia użytkowania terenu. Metody ANN poprawiły dokładność klasyfikacji użytkowania ziemi dla rolnictwa nawadnianego i terenów leśnych.
Wśród działań nie związanych z uprawą, produkcja/przetwarzanie obejmuje działania takie jak zbieranie, suszenie i pakowanie.
Rolnictwo intensywne
W rolnictwie intensywnym stosuje się wiele środków agrochemicznych w celu zwiększenia plonów. Chociaż jest to skuteczne, może mieć negatywny wpływ na środowisko i klimat. Na przykład, może powodować usuwanie drzew z ziemi, co prowadzi do masowego wylesiania. Może również powodować niekontrolowane rozmnażanie się szkodników i pasożytów.
Rolnictwo intensywne można podzielić na dwa podstawowe rodzaje. Po pierwsze, rolnictwo ekstensywne wymaga dużego obszaru do uprawy. Ten typ rolnictwa jest zazwyczaj powszechny na obszarach o niskiej gęstości zaludnienia lub niższych kosztach ziemi. Wymaga również mniejszej ilości pracy. Po drugie, rolnictwo intensywne wymaga niewielkich inwestycji w sprzęt.
Intensywne rolnictwo może prowadzić do wylesiania, które jest odpowiedzialne za około 15-18% światowej emisji gazów cieplarnianych. Ponadto hodowla zwierząt, takich jak krowy, produkuje ogromne ilości metanu. A wielu rolników karmi te zwierzęta zbożem uprawianym na wylesionych terenach.
Intensywne rolnictwo również pomogło złagodzić światowy kryzys żywnościowy. Metoda ta pozwala na uzyskanie większej wydajności upraw i plonów przy jednoczesnym wykorzystaniu mniejszej ilości ziemi. Ponadto przyczynia się do uzyskania korzyści skali. Nadal jednak istnieją negatywne strony związane z intensywnym rolnictwem, w tym stosowanie hormonów wzrostu i środków chemicznych. Ponadto zwierzęta gospodarskie utrzymywane powyżej wydajności są bardziej narażone na choroby.
Oprócz tego, że intensywne rolnictwo jest złe dla środowiska, ma negatywny wpływ na dzikie zwierzęta i ich siedliska. Stosowanie pestycydów w rolnictwie spowodowało również zanieczyszczenie wody. Na przykład, farmy przemysłowe produkują miliardy galonów ścieków każdego roku. Odpady te nie są łatwo zmywalne. Zanieczyszczają one również wody gruntowe oraz rzeki i jeziora.
Rolnictwo na własne potrzeby
Rolnictwo na własne potrzeby to metoda gospodarowania, która skupia się na produkcji żywności na potrzeby konsumpcyjne rodziny. Jej praktyki różnią się znacznie w zależności od kraju, ale na wielu obszarach jest to podstawowa forma rolnictwa. Rolnicy zazwyczaj uprawiają tylko małą działkę, od jednego do trzech hektarów, i polegają na pracy, aby uczynić ziemię produktywną. W wielu przypadkach ta siła robocza jest członkiem rodziny. Ponadto, w wielu krajach zwierzęta gospodarskie są podstawowym źródłem energii dla rolników produkujących na własne potrzeby. Orzą one pola, noszą produkty i wykonują inne czynności, takie jak mielenie trzciny cukrowej. Ogólnie rzecz biorąc, rolnictwo na własne potrzeby stosuje prymitywną technologię i używa podstawowych narzędzi.
Rolnictwo na własne potrzeby jest często kojarzone z rolnikami na małą skalę i występuje głównie w tropikach. Rolnicy ci są wrażliwi na zmieniające się trendy społeczne i ekonomiczne, a ich strategie utrzymania są złożone. Mają oni ograniczone możliwości podejmowania decyzji i nie cieszą się takim samym poziomem niezależności jak rolnicy prowadzący działalność na większą skalę. Jednak żywność produkowana przez tych rolników przyczynia się do dobrobytu rodziny.
Rolnictwo na własne potrzeby to tradycyjna metoda gospodarowania, która odegrała ważną rolę w ewolucji ludzkiej cywilizacji. Była ona integralną częścią przetrwania dla większości kultur i uważa się, że rozpoczęła się około 12 000 lat temu. Ta metoda rolnictwa pojawiła się po epoce lodowcowej, kiedy Homo sapiens zaczął udomawiać rośliny i osiedlać się w jednym miejscu. Koncepcja rolnictwa na własne potrzeby jest romantycznym ideałem dla osób żyjących w bogatszych krajach, ale jest to praktyczny sposób na życie.
Rolnictwo na własne potrzeby to sposób życia, w którym osoba zależy wyłącznie od swoich upraw i zwierząt gospodarskich, aby przetrwać. Praktyka ta jest najbardziej rozpowszechniona w krajach rozwijających się i polega głównie na dostępności ziemi i niewykwalifikowanej siły roboczej.
Pasterstwo
Pasterstwo jest rodzajem rolnictwa, które obejmuje opiekę nad zwierzętami gospodarskimi. Zwierzęta te mogą być kozami, owcami lub bydłem i dostarczają wielu korzyści, w tym mleka, jaj, skóry i włókna. Pasterze mogą żyć w społecznościach transhumacyjnych lub nomadycznych. Często żyją na mało produktywnych biologicznie pastwiskach, które nie nadają się do intensywnej gospodarki rolnej. Podstawową zasadą pasterstwa jest życie w harmonii z naturą, przy jednoczesnym wytwarzaniu produktów przynoszących korzyści lokalnej społeczności.
Zmiany klimatyczne są jednym z głównych wyzwań stojących przed pasterzami na całym świecie. Wraz ze wzrostem temperatur i opadów deszczu zagrożone są pastwiska. Powoduje to migrację rolników na bardziej produktywne obszary. Ludzie ci będą musieli dostosować się do nowych warunków klimatycznych i pogodowych, aby nadal wytwarzać produkty dla swoich rodzin.
Różne typy rolnictwa zależą od wielu czynników, w tym od topografii, wysokości, ekspozycji, opadów i rodzaju gleby. Ziemie mollisolowe to obszary półsuche do półwilgotnych z trawiastymi, wilgotnymi glebami. Większość hodowli pasterskich odbywa się na glebach Mollisol, chociaż może być również prowadzona na glebach jałowych i Entisol.
Pasterstwo i rolnictwo mają długą historię. Sięga ona co najmniej 10 000 lat wstecz i była ważną częścią starożytnych społeczeństw. Jest ono również widoczne w Starym Testamencie – biblijny Kain był pastuchem. Jednak nowoczesne formy transportu znacznie zmieniły tę praktykę. Na przykład w Wielkiej Brytanii ciężarówki są używane do przenoszenia owiec z nizin na wyżyny na letni wypas.
Komisja Europejska aktywnie wspierała pasterzy w Europie, wypłacając rolnikom fundusze w ramach Wspólnej Polityki Rolnej. WPR nakreśla różne programy i polityki dla rolników i różnych typów pasterzy.
Podobne tematy
