Kobiety są kluczowe dla rolnictwa w krajach rozwijających się. Zajmują się hodowlą zwierząt i opiekują się uprawami. Jednak ich wskaźniki produktywności są stale niższe niż mężczyzn. W niektórych krajach różnica ta wynosi aż 23%. Rola kobiet w rolnictwie różni się w zależności od regionu. W niektórych krajach jest gorzej niż w innych.
Partnerstwa publiczno-prywatne (PPP)
Agri-PPP mogą poprawić dostęp rolników do rynków, zwiększyć wydajność i podnieść jakość produktów. Ułatwiają one również przyjęcie nowych technologii i wzmacniają organizacje rolników. Ponadto mogą one pobudzać inwestycje i tworzyć miejsca pracy w sektorze rolnym. Pomimo tych korzyści, Agri-PPP stawiają również wyzwania. Jednym z głównych problemów jest brak koordynacji, który może utrudniać realizację projektów.
Potencjał PPP w rolnictwie w krajach rozwijających się musi być dokładnie zbadany. Aby osiągnąć sukces, partnerstwo publiczno-prywatne musi być w stanie zaspokoić potrzeby rolników i ich społeczności, jednocześnie ograniczając ryzyko związane z prowadzeniem działalności w rolnictwie. W związku z tym, PPP łączy rząd, biznes i społeczeństwo obywatelskie w celu rozwiązania problemów rolnictwa, przyczyniając się tym samym do zrównoważonego rozwoju rolnictwa.
Głównym celem P3 w rolnictwie w krajach rozwijających się jest poprawa produktywności rolników, a tym samym stworzenie rynkowego systemu produkcji i dystrybucji. Partnerstwa publiczno-prywatne są skuteczne, ponieważ łączą różne zasoby i wiedzę różnych podmiotów dla dobra rolników. W przypadku rolnictwa, sektor publiczny wnosi swoje mocne strony w doskonalenie upraw, podczas gdy organizacje prywatne wnoszą swoje doświadczenie w zakresie nauk o roślinach, genomiki, bioinformatyki i marketingu.
Agri-PPP są również przydatne w zarządzaniu, ponieważ mogą zapewnić, że projekty rolne są realizowane i osiągają swoje cele. FAO wsparła ostatnio przegląd polityki PPP w zakresie rolnictwa w Azji Środkowej i Południowo-Wschodniej. Na podstawie przeglądu 70 przypadków PPP w 15 krajach rozwijających się, zidentyfikowano cztery rodzaje projektów PPP w rolnictwie: partnerstwa mające na celu rozwój łańcuchów wartości w rolnictwie, wspólne badania i innowacje w rolnictwie oraz partnerstwa wspierające infrastrukturę rynkową.
Role kobiet w rolnictwie
Role kobiet w rolnictwie mają kluczowe znaczenie dla wzrostu gospodarczego krajów rozwijających się, ale stoją przed nimi liczne wyzwania i ograniczenia. Indeks Wzmocnienia Kobiet w Rolnictwie (WEAI) mierzy wzmocnienie pozycji kobiet w rolnictwie, w tym ich aktywność i dostęp do zasobów produkcyjnych. Ponadto, WEAI mierzy, jak role kobiet są porównywane z rolami mężczyzn w ich gospodarstwach domowych.
Kobiety stanowią 43 procent siły roboczej w rolnictwie w krajach rozwijających się. Badania pokazują, że zwiększenie udziału kobiet o 20-30% mogłoby zwiększyć plony z gospodarstw rolnych i zwiększyć całkowitą produkcję rolną. Pozwoliłoby to na zmniejszenie głodu na świecie o 12 do 17 procent. Na obszarach wiejskich kobiety często wykonują prace domowe i polowe, a także mają ograniczony dostęp do szkoleń i technologii. Bariery te są potęgowane przez zmiany klimatyczne, klęski żywiołowe i gwałtowne konflikty. Oprócz zmniejszenia głodu i zwiększenia plonów, promowanie równości płci w rolnictwie zwiększy wydajność i plony.
W Tanzanii 81% populacji pracuje w rolnictwie, w porównaniu do 55% w innych krajach Afryki Subsaharyjskiej. Większość kobiet jest drobnymi rolnikami i pracuje w rodzinnych gospodarstwach. Nieformalny charakter ich pracy utrudnia zebranie wiarygodnych danych na temat liczby zatrudnionych kobiet. Podobnie w Gambii, sektor rolniczy stanowi 80 proc. gospodarki, a rolnictwo jest podstawowym źródłem dochodu dla większości wiejskich mieszkańców Gambii.
Badanie wykorzystuje unikalny zestaw danych, aby zbadać udział kobiet i mężczyzn w 17 działaniach rolniczych. Podczas gdy kobiety uczestniczą w wielu aspektach produkcji i działań po zbiorach, ich udział w decyzjach i autonomii jest znacznie mniejszy niż mężczyzn. Wskaźnik decyzyjności dla kobiet i mężczyzn nie koreluje ze zmiennymi, od których oczekuje się korelacji z upodmiotowieniem kobiet, ale udział w działaniach wspólnotowych tak.
Stereotypy płci i ograniczenia prawne uniemożliwiają kobietom posiadanie ziemi i zarządzanie gospodarstwem. To sprawia, że dostęp do ziemi jest dla kobiet trudny, zwłaszcza na biednych obszarach. Kobiety mają również ograniczoną siłę przetargową i spotykają się z dyskryminacją. Pomimo faktu, że kobiety wiejskie stanowią ponad połowę siły roboczej w rolnictwie w krajach rozwijających się, kobiety stoją przed wieloma wyzwaniami i niekorzystnymi sytuacjami. Na przykład kobiety często nie mają dostępu do zasobów produkcyjnych, takich jak środki produkcji, kredyty i usługi rozszerzania działalności. Ponadto, kobiety są często wykluczone z roli decyzyjnej, co pozostawia im niewielki lub żaden wpływ w negocjacjach z innymi rolnikami. Kobiety rolnicy często jedzą najmniej i są najbardziej narażone na głód.
Wpływ zmian klimatycznych na rolników na małą skalę
Kilka czynników wpłynie na sposób, w jaki rolnicy dostosują się do zmian klimatycznych. Czynniki te obejmują pokrycie gleby, jakość gleby, wilgotność gleby i składniki odżywcze, zmiany w zasięgu gatunków, erozję i pustynnienie. Zmiany klimatyczne wpłyną również na wodę, wpływając na przepływ rzek i strumieni, co negatywnie wpłynie na wydajność rolnictwa.
Rolnicy prowadzący działalność na małą skalę są już narażeni na negatywne skutki zmian klimatu, co czyni ich podatnymi na dalsze negatywne wpływy. Stoją przed wyzwaniami związanymi z przystosowaniem się do zmian klimatu oraz utrzymaniem dobrego stanu zdrowia i bezpiecznych warunków pracy. Oprócz problemów zdrowotnych związanych z klimatem, rolnicy prowadzący działalność na małą skalę są narażeni na zwiększone ryzyko klęsk żywiołowych, niedożywienia i chorób zakaźnych.
Zmiany te będą miały również wpływ na bezpieczeństwo żywnościowe. Wraz ze wzrostem temperatur i zmianą wzorców opadów, dostępność żywności będzie się zmniejszać, a jej jakość ulegnie pogorszeniu. Ponadto częstsze i bardziej intensywne zjawiska pogodowe zakłócą dostawy żywności i spowodują wzrost jej cen. Inwestycje adaptacyjne są konieczne, aby zachować obecne plony i zwiększyć produkcję.
Rolnicy na małą skalę odgrywają kluczową rolę w produkcji żywności i zrównoważonym rozwoju rolnictwa. Jednakże stoją oni przed złożonym zestawem wyzwań, które obejmują niskie zasoby finansowe, słabe wsparcie społeczne i ograniczony dostęp do zasobów. Te czynniki potęgują cykl ubóstwa i marginalizacji przez pokolenia.
W miarę zmian klimatu, rolnicy będą musieli dostosować swoje nakłady. Niektórzy zwiększą ilość stosowanych środków produkcji, podczas gdy inni je zmniejszą. Oba scenariusze wpływają na ich dochody netto. Ostatecznie ceny żywności wzrosną w wyniku kurczącej się globalnej podaży.
Koszt dotarcia do rolników na małą skalę
Znaczna liczba rolników na małą skalę żyje na obszarach wiejskich w krajach rozwijających się. Są oni szczególnie narażeni na zmiany klimatyczne i inne wstrząsy zewnętrzne. Niektórzy z tych rolników są źle przygotowani do radzenia sobie z tym ryzykiem. Bertha, na przykład, nie ma pojęcia, jak może otrzymać zapłatę za swoje ziemniaki. Nie ma też pojęcia, jak zapobiec pojawieniu się tego problemu w przyszłości.
W wielu krajach rozwijających się sektor rolnictwa na małą skalę jest mocno zdeprecjonowany. Duża liczba tych rolników posiada mniej niż pięć hektarów ziemi. W rezultacie jest mało prawdopodobne, aby zwiększyli oni swoje gospodarstwa bez interwencji rządu. Ponadto, malejące zyski z powiększania gospodarstwa i koordynacja wymagana do pokonania tej „przepaści” zniechęcają do takiej ekspansji.
Całkowite potrzeby finansowe drobnych rolników szacowane są na setki miliardów dolarów rocznie. Dokładna liczba jest trudna do oszacowania, ale szacunki dotyczące ogólnych potrzeb dają wyobrażenie o tym, ile pieniędzy należy zainwestować w finansowanie klimatu. Ponadto małe przedsiębiorstwa rolne potrzebują dodatkowego finansowania, aby zbudować swoją działalność i przyjąć nowe technologie.
Badania rolnicze wykazały, że lepsze zrozumienie źródeł potencjału rolniczego Afryki mogłoby zwiększyć produkcję dwu- lub trzykrotnie. Jednak, aby uwolnić ten potencjał, należy poprawić zaangażowanie rolników. Należy wziąć pod uwagę koszty dotarcia do drobnych rolników w Afryce. Przedsiębiorstwa sektora prywatnego muszą zrozumieć, gdzie leży potencjał rolniczy i jak połączyć go z rynkami. Będzie to wymagało znacznych inwestycji w infrastrukturę, rynki i środki produkcji, ale nadal istnieje wiele możliwości stosunkowo niskich inwestycji dla innowacyjnych podejść typu „route-to-market”.
One Acre Fund dostarcza rolnikom dostosowane do ich potrzeb produkty finansowe i współpracuje z ich oddziałami terenowymi, aby zapewnić 100% spłatę. Rosnąca penetracja telefonów komórkowych stanowi okazję do rozwiązania problemu kredytów. Aplikacje M-Shwari i Tala na pieniądze mobilne w Kenii wykorzystują głos, SMS-y i wykorzystanie danych do oceny zdolności kredytowej gospodarstw domowych. Z kolei Apollo Agriculture wykorzystuje dane satelitarne do oceny kredytów.
Podobne tematy
