Usługi rozszerzania działalności rolniczej są świadczone przez lokalne i międzynarodowe organizacje pozarządowe, stowarzyszenia handlowe, producentów i dystrybutorów środków produkcji oraz rolników. Są one również oferowane przez prywatne firmy konsultingowe i firmy medialne. Instytucje te ściśle współpracują z rolnikami, aby poprawić ich produkcję roślinną i rentowność. Dostępne są różne programy, od tych przeznaczonych dla konkretnego regionu do tych, które mają na celu zaspokojenie specyficznych potrzeb konkretnej społeczności.
Usługi rozszerzenia w ramach partnerstwa prywatno-publicznego
W miarę zmniejszania się funduszy na usługi rozszerzenia, idealnym rozwiązaniem może być partnerstwo z przemysłem. Jednak partnerstwo między rolnictwem a przemysłem musi być zrównoważone, a partnerstwo publiczno-prywatne musi być skuteczne w zaspokajaniu potrzeb obu stron. Partnerstwo musi być również skuteczne w promowaniu synergicznego uczenia się.
Pomimo rosnącego znaczenia gospodarczego rolnictwa, gospodarkom wiejskim wciąż brakuje zdolności do włączenia wszystkich rolników. Prywatne usługi rozszerzenia mogą pomóc tym, którzy mogą zapłacić za środki produkcji, ale biedniejsi rolnicy mogą mieć trudności z dostępem do usług. Ponieważ prywatnym podmiotom brakuje bodźców do dotarcia do rolników z ograniczonymi zasobami, publiczne usługi rozszerzenia muszą zapewnić usługi dla tych osób.
PPP pomiędzy organizacjami publicznymi i prywatnymi może poprawić jakość usług doradczych dla drobnych rolników w krajach rozwijających się. Sektor prywatny posiada unikalną wiedzę i umiejętności, które uzupełniają inwestycje i wsparcie sektora publicznego. Wsparcie publiczne często nie posiada funduszy operacyjnych, które pozwoliłyby na wprowadzenie pozytywnych zmian. Oprócz poprawy dostępu do rolnictwa, partnerstwo publiczno-prywatne może również wzmocnić głos i wykorzystać efekt skali.
Jedno z takich PPP zostało zawarte pomiędzy Miejskim Departamentem Rolnictwa w Savelugu-Nanton a AgReach. PPP wykorzystało zarówno zasoby techniczne jak i ludzkie podmiotów publicznych i prywatnych w celu zaspokojenia potrzeb rolników małorolnych. Partnerstwo zaowocowało wspólnym szkoleniem dla pracowników terenowych. Pracownicy z obu podmiotów nauczali następnie tych samych treści rolników w 30 FBO.
Innym przykładem jest kwestia kontroli chwastów. Pokazała ona, jak decyzja jednego plantatora może mieć znaczący wpływ na cały system produkcji. Presja rówieśników skłoniła innych hodowców do pójścia w ich ślady. Spotkania z prawie 100% udziałem stały się powszechne, co uwiarygodniło usługi Extension. Dodatkowym wzmocnieniem były plakaty rozwieszone przez służby Extension w firmach dystrybutorów chemicznych oraz przez agentów okręgowych.
Agrobiznes oparty na towarach
Prawa człowieka są często pomijane w konwencjonalnym łańcuchu żywnościowym. Mimo to, systemy te przyczyniają się do chorób związanych z dietą i innych problemów. Rozwój bardziej zrównoważonych systemów żywnościowych wymaga globalnej i krajowej polityki żywnościowej, jak również inicjatyw oddolnych. Ten artykuł analizuje niektóre z wyzwań stojących przed rolniczo-przemysłowymi systemami żywnościowymi.
Jednym z głównych problemów agrobiznesu opartego na towarach jest to, że narzuca on swoje produkty i usługi rolnikom, nie zwracając uwagi na ich potrzeby. Rolnicy są często zdezorientowani sprzecznymi komunikatami wysyłanymi przez wiele różnych agencji. Ponadto, niewystarczająca informacja prowadzi do złego zarządzania zasobami naturalnymi przez rolników. Dodatkowo, prywatne systemy rozszerzania działalności rolniczej często dominują nad publicznymi systemami rozszerzania działalności w zakresie dostarczania technologii. Prywatne firmy sprzedają rolnikom nasiona, materiały do sadzenia, nawozy i środki chemiczne.
Nierolnicze usługi rozszerzenia
Usługi rozszerzenia są kluczowe dla rolników. Rząd powinien podwoić swoje wysiłki w zakresie wzmocnienia i zwiększenia możliwości tych usług. Są one niezbędne do skutecznego rozpowszechniania technologii produkcji. Powinny one również obejmować programy wsparcia dla roślin niewegetatywnych. Poprawa produkcji zwiększy również dochody rolników. Dlatego rząd powinien zwiększyć liczbę urzędników zajmujących się rozszerzaniem działalności, aby wspierać rolników.
Na Karaibach rządy stwarzają możliwości dla rolników, promują ogrodnictwo przydomowe i inne programy zapewniające bezpieczeństwo żywnościowe. Jednak oficerowie ds. rozszerzenia stoją przed wieloma wyzwaniami w wykonywaniu swoich obowiązków. Obecna pandemia również negatywnie wpłynęła na ten sektor. Aby sprostać tym wyzwaniom, przeprowadzono szybkie badanie w celu oceny możliwości dostawców usług w zakresie rozszerzania wiedzy w regionie. Stwierdzono, że siedemdziesięciu dostawców usług rozszerzenia odpowiedziało na kwestionariusz otwarty.
Aby system był bardziej wydajny i odpowiadał na potrzeby rolników, agencje zajmujące się rozszerzaniem działalności rozszerzają obecnie swoje usługi i obsługują nowych klientów. Na przykład, na obszarach miejskich, Państwowe Spółdzielcze Służby Rozszerzenia służą różnym celom i współpracują z innymi agencjami rządowymi. Tradycyjnie, służby rozszerzeń koncentrowały się na rolnictwie produkcyjnym, ale ich misje są obecnie szersze niż kiedykolwiek wcześniej.
Ostatnie badanie ma na celu ocenę roli rolniczych usług rozszerzenia w produkcji warzyw. Wybrano sześć systemów warzywnych, które były wspierane przez kombinację rolniczych i nierolniczych usług rozszerzenia. W tych sześciu systemach, sześćdziesiąt kobiet producentów zostały wybrane przy użyciu prostej metody losowania. Most respondents identified lack of irrigation facilities, high cost of farm inputs, and pests and diseases as the main constraints for their production. Ponadto, nie posiadali oni odpowiednich urządzeń do przechowywania i wprowadzania do obrotu.
W latach dwudziestych XX wieku rynek wielu produktów rolnych był w depresji. Aby zwiększyć swoje dochody, rolnicy szukali sposobów na zwiększenie wydajności produkcji. Na przykład, zużywali mniej mleka. To obniżyło ich koszty i poprawiło plony. W rezultacie rolnicy byli zachęcani do używania mniejszej liczby krów i zwiększania produkcji na krowę.
Innowatorzy
Konwencjonalny model usług rozszerzania działalności rolniczej polega na odgórnym transferze technologii i rozpowszechnianiu informacji. Istnieją jednak innowacyjne modele świadczenia usług dostępne dla rolników małorolnych. Na przykład, szkoły terenowe są wdrażane w silosach i rzadko są zintegrowane w celu zwiększenia efektywności kosztowej i technicznej. Ten artykuł opisuje próbę proof-of-concept integracji Farmers’ Field School i Climate Resilience Field School w celu poprawy świadczenia usług dla rolników małorolnych.
Podejście to angażuje wiele podmiotów, w tym rządy, uniwersytety, organizacje pozarządowe, stowarzyszenia rolników i instytucje badawcze. Obejmuje ono również różnorodne podejścia i techniki. Oprócz wprowadzania nowych technologii i podejść na pola rolników, podkreśla ono również znaczenie dialogu politycznego, sieci i partnerstwa. Koncentruje się na wzmacnianiu integracyjnego AIS, zaspokajaniu potrzeb drobnych rolników i poprawie bezpieczeństwa żywnościowego.
Aby zwiększyć szanse na udane przyjęcie, innowacje powinny być testowane pod kątem ich wpływu na rolników. Ponadto, agenci ds. rozwoju powinni opracować komunikaty, które są dostosowane do różnych typów osób adoptujących. Na przykład, powinni wziąć pod uwagę względną korzyść z innowacji, jej zgodność z potencjalnymi użytkownikami oraz jej obserwowalność i użyteczność.
Studenci zapisani w programie MSc Agricultural Extension and Innovation rozwijają kompetencje w zakresie zarządzania zmianami w rolnictwie, w tym opracowywania odpowiednich strategii doradczych. Rozwijają również umiejętności badawcze, aby zidentyfikować warte uwagi innowacje. Ponadto program promuje kreatywne myślenie i pracę w grupie, sprzyjając refleksyjnym uczniom. Oczekuje się, że studenci ukończą studia przypadków z rzeczywistych sytuacji, które odzwierciedlają normy usług doradczych.
Innowacyjna usługa rozszerzenia to taka, która odpowiada na potrzeby rolników w danej społeczności. Takie usługi mogą pomóc rolnikom w zarządzaniu ich ziemią i poprawić produktywność.
Agenci ds. rozszerzeń
Agenci ds. rozszerzeń odgrywają ważną rolę w rozwoju rolnictwa. Ich obowiązkiem jest zrozumienie praktyk rolniczych różnych grup rolników i odpowiednie zaplanowanie programów. Szczególną uwagę należy poświęcić drobnym i ubogim rolnikom, którym często brakuje podstawowych zasobów i umiejętności, aby uczestniczyć w działaniach związanych z rozszerzeniem. Różne grupy rolników mają różne potrzeby i zasoby, dlatego ważne jest, aby agenci rozszerzenia rozpoznawali te grupy i opracowywali programy, które są dla nich odpowiednie.
Agenci ds. rozszerzeń mogą pracować w różnych miejscach, w tym w biurach okręgowych, centrach rozszerzeń, stacjach eksperymentalnych i gospodarstwach rolnych. Niektórzy mogą spędzać znaczną część czasu poza biurem, podróżując do różnych części stanu lub kraju. Mogą również pracować wieczorami i w weekendy, aby uczestniczyć w spotkaniach i innych wydarzeniach. Ale nawet podczas pracy w różnych ustawieniach, głównym obowiązkiem agentów rozszerzenia jest edukacja społeczeństwa na temat praktyk rolniczych.
Agenci ds. rozwoju pracują w zespołach i współpracują z innymi specjalistami w celu opracowania i wdrożenia programów edukacyjnych. Często współpracują z innymi profesjonalistami w regionalnym lub stanowym środowisku zespołu, aby wspierać programy spółdzielczego systemu rozszerzenia. Ponadto, współpracują z rolnikami i innymi organizacjami w celu stworzenia i wdrożenia innowacyjnych programów edukacyjnych. Na przykład, agenci rozszerzenia mogą pomóc rolnikom w zwalczaniu szkodników i praktyk zarządzania produkcją w celu poprawy ich plonów.
Oprócz produktywności gospodarstwa, agenci rozszerzenia mogą również pomóc rolnikom w uzyskaniu dostępu do rynków. Uczestnicy ACDEP mają dostęp do wstępnie wynegocjowanych kontraktów, które łączą ich z rynkami zbytu dla ich produkcji.
Podobne tematy
