Ziemia rolnika jest jego największym atutem. Zapewnia mu żywność dla jego rodziny, a także dochód z nadwyżki zebranych plonów. Rolnik może wydzierżawić nieużywaną ziemię innej osobie w zamian za gotówkę lub procent od zbiorów. Jest to powszechna praktyka wśród rolników, zwłaszcza tych, którzy nie mają wystarczająco dużo ziemi, aby uprawiać własną żywność. Może to być również dobre źródło dodatkowego dochodu, jeśli masz dodatkową ziemię.
Nie jest to składnik aktywów kapitałowych
Powstaje pytanie, czy zyski kapitałowe ze sprzedaży gruntów rolnych mieszczą się w definicji składnika aktywów kapitałowych zgodnie z s.2(14)(iii) ustawy. Składnik aktywów kapitałowych to nieruchomość, która jest uważana za posiadającą dłuższy okres użytkowania niż rok i która zapewnia usługi dla przedsiębiorstwa lub osoby fizycznej. Na przykład gospodarstwo rolne może posiadać kilka aktywów kapitałowych. Należą do nich: ziemia, maszyny, pojemniki na zboże, budynki i zwierzęta hodowlane.
Pytanie, czy grunty rolne są składnikiem aktywów kapitałowych, wynika z faktu, że są one wykorzystywane do celów rolniczych. Odpowiedź na to pytanie zależy od okoliczności danej sprawy. Grunty rolne nie mogą być wykorzystywane do celów przemysłowych. W ostatnim czasie pojawiły się dwie sprawy, w których grunty rolne zostały przekształcone na cele nierolnicze.
Ogólnie rzecz biorąc, zyski ze sprzedaży gruntów rolnych nie podlegają podatkowi od zysków kapitałowych, jeśli majątek ten znajduje się na obszarach wiejskich Indii. Jednakże, jeśli właściciel gruntu sprzedaje grunt rolny na obszarze miejskim, zysk podlegałby Sekcji 45. Należy pamiętać, że właściciel ziemi musi posiadać aktywa przez co najmniej dwa lata przed ich sprzedażą, w przeciwnym razie zysk jest krótkoterminowy.
Grunty rolne, które są sprzedawane na aukcji publicznej nie są aktywami kapitałowymi. Inną kwestią jest to, czy grunt ten znajduje się w jurysdykcji gminy, czy też nie. Jurysdykcją gminną może być powiat lub miasto. Jurysdykcja gminna nie dotyczy gruntów rolnych położonych poza gminą.
Grunty rolne na obszarach wiejskich nie są aktywami kapitałowymi i nie podlegają podatkowi od zysków kapitałowych. Jest to kluczowa kwestia dla każdego rolnika planującego sprzedaż ziemi. Jeśli ziemia nie znajduje się w obszarze miejskim, byłaby uznana za nieruchomość inwestycyjną, a zatem podlegałaby podatkowi od zysków kapitałowych.
Nie podlega ocenie rolniczej
Grunty rolne to grunty, które są wykorzystywane do celów rolniczych. Obejmuje to pola uprawne, pastwiska, sady, winnice, cukrownie, grunty pomocnicze oraz obszary odłogowane w ramach federalnych programów zarządzania dostawami lub programów ochrony gleby. Ponadto, ocena rolna dotyczy do pięćdziesięciu akrów lasu rolnego na każdą kwalifikującą się działkę podatkową. Jednakże dla gruntów wykorzystywanych do produkcji wodnej obowiązują pewne zwolnienia.
Ocena rolna może być również wymagana dla gruntów, które są dzierżawione do celów rolniczych. W takiej sytuacji grunt musi być wydzierżawiony na co najmniej pięć lat i być przedmiotem pisemnej umowy dzierżawy. Aby ubiegać się o ocenę rolną, wnioskodawca musi dostarczyć dokumentację potwierdzającą okres dzierżawy oraz przedłożyć kopię umowy dzierżawy. Jeśli ziemia jest wydzierżawiona na rozpoczęcie działalności, wnioskodawca nadal może się kwalifikować.
Ocena rolnicza może również dotyczyć gruntów poza okręgiem rolniczym. W większości przypadków wymagania dotyczące kwalifikowalności gruntu są takie same jak w przypadku gruntu w okręgu rolniczym. Ogólnie rzecz biorąc, grunt musi pozostać w użytkowaniu rolniczym przez co najmniej osiem lat lub pięć lat, albo podlegać opłacie za przekształcenie w użytkowanie nierolnicze. Lokalny asesor określa, czy grunt kwalifikuje się do oceny rolnej i może odrzucić wniosek. Jeśli jednak wnioskodawca nie zgadza się z ustaleniem asesora, może wystąpić o przeprowadzenie przeglądu administracyjnego przez Board of Assessment Review.
Aby otrzymać ocenę rolną, właściciele gruntów muszą ubiegać się o nią każdego roku. Komisarz ds. podatków i finansów określa formularz tego wniosku. Wniosek ten musi zawierać zaświadczenie od właściciela gruntu. Ważne jest również, aby prowadzić ewidencję uprawnień i dostarczać ją na żądanie asesora.
Jest on regulowany przez przepisy mające na celu ochronę zasobów wodnych
Rolnicy w Minnesocie, na przykład, są zobowiązani do utrzymania 50-stopowego pasa trawy wzdłuż strumieni. Nowe przepisy wejdą w życie 1 kwietnia 2013 roku. Rolnicy muszą również zarejestrować system, który pozwala im na pobór więcej niż 100 000 galonów dziennie.
Rolnicze wykorzystanie wody jest kluczowym tematem w polityce wodnej. Chociaż woda jest obfita i łatwo dostępna, nie zawsze jest ona dostępna w ilości i jakości potrzebnej do upraw i produkcji zwierzęcej. Właściciele gruntów, gminy, przemysł i obrońcy przyrody walczą o ograniczoną ilość wody.
Istnieje wiele praw regulujących grunty rolne i zasoby wodne. Ostatnia ustawa o gospodarstwie rolnym wprowadziła niewielką zmianę w sposobie, w jaki NRCS bierze pod uwagę warunki onsite i offsite przy ocenie potencjalnego wykorzystania gruntów. Przepisy te wymagają również, aby plan zarządzania zasobami wodnymi był włączony do planu dla niektórych rodzajów gruntów.
Niektóre „normalne” działania rolnicze nie wymagają zezwoleń. Jednak, aby kwalifikować się do zwolnienia, muszą one być częścią długoterminowej działalności rolniczej. Ponadto, działania te nie mogą być związane z wprowadzaniem terenów podmokłych do produkcji rolnej lub przekształcaniem ich z terenów rolniczych na niepodmokłe. Jeśli działania nie są zwolnione, muszą być najpierw zatwierdzone poprzez pozwolenie Sekcji 404.
Jest to główny konsument wody
Grunty rolne są jednym z największych konsumentów wody na świecie. W 2015 roku rolnictwo odpowiadało za 42 procent wszystkich poborów wody słodkiej w USA. Woda ta jest wykorzystywana do zwiększenia produkcji roślinnej w regionach jałowych i uzupełnienia wilgotności gleby w regionach wilgotnych. Proces ten poprawił produktywność i rentowność rolnictwa. W 2015 roku gospodarstwa z nawadnianiem wyprodukowały 54 procent całkowitej sprzedaży upraw w kraju. Jednak tylko około 20 procent ziemi uprawnej jest nawadniane.
Grunty rolne są głównym konsumentem wody w wielu krajach, zwłaszcza w krajach o niskich dochodach. W niektórych regionach świata rolnictwo odpowiada za ponad połowę całkowitego poboru wody. Rolnicze zużycie wody w krajach o niskich dochodach jest znacznie wyższe niż w krajach o wysokich dochodach. W krajach takich jak Sudan, zużycie wody w rolnictwie stanowi ponad dziewięćdziesiąt procent wody wykorzystywanej na obszarach miejskich. Dla porównania, kraje globalnej północy wykorzystują mniejszy procent wody na potrzeby rolnictwa.
Wyzwania związane z wodą w rolnictwie są złożone i lokalnie specyficzne. Politycy powinni skupić się na poprawie efektywności wykorzystania wody w rolnictwie przy jednoczesnym zmniejszeniu wpływu na zasoby słodkiej wody. Powinni również skupić się na budowaniu odporności na zagrożenia związane z wodą. Aby rozwiązać te problemy, decydenci powinni wdrożyć wiele rozwiązań politycznych na różnych poziomach i dostosować swoje interwencje do unikalnych zasobów wodnych danego kraju.
Produkcja zwierzęca zużywa rocznie około czterysta trzydzieści siedem tysięcy km3 zielonej wody. Duża część tej wody pochodzi z pastwisk, które często znajdują się na gruntach marginalnych. W związku z tym zielona woda z pastwisk nie nadaje się do produkcji roślinnej. Ostatnie badania przeprowadzone przez Fischer et al. wykazały, że zielona woda z pastwisk stanowi 61 procent CWU zwierząt gospodarskich. Pozostałe 6 procent pochodzi z wody utraconej w wyniku nawadniania.
Podobne tematy
