Ewolucja rolnictwa nie jest pojedynczym wydarzeniem, ale jest to ciągły proces wpływający na całą planetę. Rozpoczęła się niezależnie w różnych częściach świata i obejmowała różne taksony. W rzeczywistości istniało co najmniej jedenaście różnych ośrodków pochodzenia w Starym i Nowym Świecie. Przeczytaj ten artykuł, aby dowiedzieć się więcej o początkach rolnictwa i jego wpływach.
Intensyfikacja rolnictwa
Intensyfikacja rolnictwa to metoda uprawy, która zwiększa plony, zwiększa zyski rolników i pomaga zmniejszyć emisję gazów cieplarnianych. Zwiększenie plonów jest niezbędne, ponieważ szacuje się, że do 2050 roku liczba ludności na świecie osiągnie dziewięć miliardów. Ponadto oczekuje się, że do tego czasu globalne zapotrzebowanie na żywność wzrośnie o pięćdziesiąt procent lub więcej. Do tego czasu będziemy potrzebować jeszcze więcej żywności i zbóż. Oprócz korzyści dla środowiska, intensyfikacja rolnictwa może również przynieść korzyści lokalnym gospodarkom i wiejskim źródłom utrzymania.
Istnieją trzy główne czynniki, które wpływają na intensyfikację rolnictwa: elastyczność podaży gruntów, elastyczność cenowa popytu i konkurencyjność obszaru objętego intensyfikacją. Elastyczność podaży gruntów jest miarą biofizycznych ograniczeń w powiększaniu powierzchni upraw. Jeśli to ograniczenie jest słabe, intensyfikacja może spowodować efekt odbicia i uwolnić grunty w innych regionach.
Proces intensyfikacji rolnictwa wiąże się ze zwiększonymi kosztami nakładów i inwestycji w ziemię. Gospodarstwa, które są wysoce produktywne, mogą nadal nie osiągać dobrych zysków, chyba że cena ich nakładów jest wystarczająco wysoka, aby zrekompensować zwiększoną pracę potrzebną do uprawy ziemi. Ponadto, większa ilość pracy jest wymagana do odchwaszczania i przygotowania ziemi.
Zmiana gęstości zaludnienia, powierzchni upraw i rodzaju gleby może również wpływać na poziom produktywności upraw. Określa się to mianem indukowanej intensyfikacji. Ideą tej teorii jest to, że intensyfikacja pojawia się jako odpowiedź na rosnący popyt na żywność wynikający z rosnącej gęstości zaludnienia, lokalnych wzorców konsumpcji i połączeń z odległymi rynkami. W tym scenariuszu technologia i ograniczenia instytucjonalne, które ograniczają ekspansję użytkowania gruntów, również odgrywają ważną rolę w pośredniczeniu w intensyfikacji.
Początki
Początki rolnictwa to złożona kwestia. Wiele ludów polegało na uprawach, które zostały udomowione w odległych miejscach, takich jak Bliski Wschód czy Ameryka Południowa. To doprowadziło do udomowienia zwierząt, w tym świni, psa i bydła. Udomowiono również rośliny i uprawiano je na różne sposoby, a rolnictwo stało się ważnym środkiem do produkcji większej ilości plonów.
Zmiana z żerowania na rolnictwo przyniosła znaczne zwiększenie liczebności populacji. Wzrostowi temu towarzyszyło powstawanie miast, wsi i osad. Już 7000 lat p.n.e. łowcy-zbieracze zaczęli tworzyć wioski i udomowili dziki ryż i proso. Ci pierwsi rolnicy kontynuowali sadzenie tych roślin i przesadzali je na różne obszary, aby podtrzymać swoje zapasy żywności. Niektórzy uważają, że udomowili oni rośliny, aby zwiększyć ich plony i zwiększyć dostępność żywności.
Rozprzestrzenianie się rolnictwa w Europie i na Bliskim Wschodzie mogło być wynikiem migracji i dyfuzji kulturowej. Migracja ludów rolniczych na zachód związana była zarówno z ekspansją ludności, jak i z zawieraniem małżeństw. Teoria ta jest wspierana przez większość dostępnych dowodów. Praktyki rolnicze ludów bliskowschodnich rozprzestrzeniły się na inne obszary, w tym do Europy i na wyspy śródziemnomorskie.
Wraz z pojawieniem się rolnictwa historia życia człowieka zaczęła ulegać poważnym przemianom. Zmiany te zbiegły się ze zmianami w gatunkach zwierząt i roślin uprawnych. Proces udomowienia obejmował selektywną selekcję specyficznych cech zarówno dla produkcji zwierzęcej, jak i roślinnej.
Skutki
Techniki i metody rolnicze zmieniły sposób życia ludzi, pozwalając im stać się bardziej produktywnymi i uwolnić czas, by mogli skupić się na innych zajęciach. Doprowadziło to do wzrostu liczby urodzeń i rozwoju cywilizacji, pozwalając jednocześnie ludziom na budowanie skomplikowanej infrastruktury i gromadzenie zasobów. W rezultacie społeczeństwa ludzkie uległy radykalnej zmianie.
Na przykład praktyki rolnicze i ich wpływ na dzikie gatunki mają głęboki wpływ na bioróżnorodność i zdrowie ekosystemów. Praktyki rolnicze i ewolucja udomowionych gatunków mogą prowadzić do dużych zmian ekologicznych i ważne jest zrozumienie tych wpływów, abyśmy mogli lepiej łagodzić i przewidywać ich skutki. Jest to szczególnie ważne przy badaniu, jak praktyki rolnicze wpływają na zdrowie ludzi, odżywianie i zrównoważony rozwój.
Praktyki rolnicze miały również znaczący wpływ na biologię człowieka. Na przykład, zwiększone diety prowadziły do zwiększonej próchnicy zębów, a zmiany w dystrybucji pracy prowadziły do większego ryzyka zachorowań. Ponadto ludzie, którzy uprawiali rośliny, spożywali mniej różnorodnych pokarmów niż ci, którzy polowali i szukali pożywienia. To również prowadziło do zwiększonego niedożywienia wśród ludzi.
Coraz więcej ludzi zdaje sobie sprawę z ekologicznych skutków ich praktyk rolniczych. Wielu naukowców wzywa do zakończenia monokultury i opowiada się za przejściem na bardziej zrównoważone praktyki rolnicze. Pozwoliłoby to na zwiększenie różnorodności biologicznej i poprawę usług ekosystemowych. Na przykład zróżnicowanie gospodarstw rolnych może zwiększyć jakość gleby i obieg składników odżywczych, poprawić żyzność gleby i zmniejszyć emisję dwutlenku węgla. Mogą one również pomóc nam zaspokoić potrzeby społeczności lokalnych i społeczności inwestycyjnych przy jednoczesnym zmniejszeniu naszego uzależnienia od zasobów naturalnych.
Zmienność klimatu
Zmienność klimatu może wpływać na produkcję rolną, zwłaszcza na produkcję zbóż. Wskaźniki plonów zbóż są związane z technologią rolniczą, siłą roboczą i klimatem. We wczesnym okresie nowożytnym wskaźniki wydajności zboża w Europie Zachodniej i Wschodniej były podobne. Jednak w czasie Małej Epoki Lodowcowej na obu obszarach wskaźniki wydajności zboża spadły. W XVIII wieku wskaźniki wydajności zboża w Europie Zachodniej powróciły do poziomu sprzed Małej Epoki Lodowej. Natomiast w Europie Wschodniej wskaźniki plonu ziarna w ogóle nie wzrosły.
Adaptacja do zmian klimatu będzie wymagała podejścia systemowego. Rolnicy muszą wiedzieć, jak ekstrema klimatyczne wpłyną na ich systemy rolnicze, a także jak się do nich dostosować. Będzie to wymagało bardziej kompleksowych ram zarządzania ryzykiem, uwzględniających zmienność klimatu, rynki i inne czynniki, które mogą wpłynąć na produkcję i dochody ich gospodarstw. Adaptacja będzie również wymagała kompleksowego, dynamicznego podejścia politycznego, które sprawiedliwie angażuje wszystkie zainteresowane strony.
Zmienność klimatu będzie miała wpływ na rolnictwo w różnych regionach. Ponadto wysoka koncentracja produkcji rolnej zwiększy prawdopodobieństwo rozprzestrzeniania się w przestrzeni lokalnych niepowodzeń upraw. Dodatkowo, wysoka telekoncentracja żywności zwiększy ryzyko rozproszenia przestrzennego zlokalizowanych niepowodzeń upraw. W ten sposób zmienność klimatu jest nieunikniona i może znacząco wpływać na produkcję różnych upraw.
Rolnictwo jest systemem bardzo wrażliwym na zmienność klimatu. W rzeczywistości zmienność klimatu dominuje nad międzyroczną zmiennością produkcji w wielu regionach. Jest ono również zakłócane przez wywołane przez klimat zmiany w usługach ekosystemowych. Na przykład zjawisko El Nino Southern Oscillation (ENSO) jest odpowiedzialne za piętnaście do trzydziestu procent zmienności plonów pszenicy na świecie.
Narzędzia
Wraz z rozwojem rolnictwa na przestrzeni dziejów zmieniały się narzędzia wykorzystywane do uprawy roślin. Na przykład proste widły były niezawodnym sposobem na zebranie niewielkich plonów, ale metody rolnicze rozwinęły się i dostępne są bardziej wyrafinowane narzędzia do uprawy większych roślin i opieki nad zwierzętami gospodarskimi. Wraz z wynalezieniem irygacji, narzędzia do uprawy roślin i opieki nad zwierzętami gospodarskimi znacznie się poprawiły.
Pierwsze narzędzia wykorzystywane w rolnictwie były napędzane ręcznie. Używano ich do ścinania i sadzenia nasion oraz chwastów. Narzędzia te pomagały również w przykryciu nasion ziemią i zapobieganiu zjadania ich przez ptaki. Z czasem narzędzia te stały się bardziej wyrafinowane, co widać na poniższych przykładach.
Wczesne narzędzia rolnicze były w dużej mierze obsługiwane ręcznie i składały się z ostrych kamieni o różnych rozmiarach. Później narzędzie zostało przymocowane do długiego kija z drewnianym trzonkiem, który dawał użytkownikowi lepszy chwyt i zwiększał bezpieczeństwo. Narzędzie to było pierwotnie używane do cięcia drewna, ale z czasem rolnicy zaczęli używać innych materiałów, takich jak metal. Ponadto, narzędzia te wymagały dużej siły od operatora.
Pierwsi osadnicy polegali na rolnictwie, aby zapewnić byt swoim rodzinom. Wraz z rozszerzaniem się amerykańskich granic, pojawiły się nowe farmy. Na południowych plantacjach uprawiano przede wszystkim bawełnę. Jednak rolnictwo w czasach kolonialnych bardzo różniło się od dzisiejszego. Zamiast orać pola pługami ciągniętymi przez konie, koloniści używali ręcznych narzędzi do wiercenia pól.
Presja populacyjna
Presja populacyjna jest miarą ilości ziemi, która może utrzymać daną populację. Nie jest to to samo co wielkość populacji, która jest liczbą arbitralną. Ogólnie rzecz biorąc, populacja ma ograniczoną nośność. Oznacza to, że wraz ze wzrostem populacji, ma ona tendencję do przekraczania swojej pojemności. Kiedy tak się dzieje, ludzie mają tendencję do reagowania na tę sytuację poprzez zwiększanie swojej produktywności. Obejmuje to zmianę z mniej intensywnego na intensywne żerowanie. Co więcej, intensyfikacja może opóźnić wystąpienie presji populacyjnej. W dłuższej perspektywie może to prowadzić do większego wzrostu populacji niż byłoby to możliwe w innym przypadku.
W plejstocenie populacje mogły żyć poniżej swojej chwilowej pojemności życiowej. W takim przypadku wielkość populacji byłaby zależna od zaopatrzenia w żywność i poziomu własnego utrzymania. Zgodnie z teorią presji populacyjnej, taki schemat przewidywałby zmiany w technologii rolniczej. W plejstocenie populacje przestawiały się z intensywnych strategii podczas kryzysów żywnościowych i przechodziły do mniej intensywnych strategii w okresach obfitości. Jednak niewielkie intensyfikacje byłyby w tamtych czasach typowe. Ponadto produkcja roślinna była ograniczona przez zmienny klimat.
Systemy rolnicze rozprzestrzeniały się poprzez wypieranie łowiecko-zbierackiego stylu życia sąsiednich populacji. Proces ten znany jest jako ekspansja demicka. Proces ten zachodził mniej więcej w połowie tempa rozwoju rolnictwa, ale pionierskie populacje rolnicze krzyżowały się z istniejącymi wcześniej populacjami i parły dalej w głąb Europy. Była to stopniowa ekspansja, a granica między łowcami-zbieraczami a rolnikami ustabilizowała się w pewnych miejscach.
Podobne tematy
